هدیه اسمانی’اوای دلنشین زندگی,

١٢/٥/٩١ بالاخره انتظار به پایان رسید . امروز با بابایی رفتیم و سونو انجام دادم. بعد از چند ماه بالاخره فهمیدیم که جنسیتت چیه. دکتر بهم گفت که  دخمل دارم. خیلی خوشحال شدم که خدا لطف کرده و یه دخمل دیگه بهم داده.البته بیشتر به خاطر رهایی ,که خواهر دار شده و تنها نیست. من خودم تنهایی رو تجربه کردم ,نمی خواستم دخملم دیگه تنها باشه. خدا رو هزار مرتبه شکر. هنوز تا اومدنت ٥/٣ ماه مونده.وای که چقدر سخته و دیر میگذره. توی این روزا فقط از خدا می خوام که تو سالم بدنیا بیایی.   ...

  امروز ١١/٣/٩١ دخملی عمو میثم بدنیا اومد.اسمشو گذاشتن صدف .من و بابایی و رهایی شب رفتیم بیمارستان و دیدیمش.خیلی ناز و عزیز بود. دلم می خواست جای خاله پونه باشم تا نی نیم به دنیا اومده باشه و کنارم خوابیده باشه. کی بشه این چند ماه زودتر بگزره و تو هم به دنیا بیایی. هنوز نمی دونم  دخملی یا پسملی.خدا کنه که هر چی هستی فقط سالم باشی. تا اومدنت لحظه شماری می کنم. دوستت دارم. ...

امروز برای اولین بار حرکت های کوچولوتو حس کردم. ٥/٣/٩١ اولین باری که حس کردم تو , همیشه منو همراهی می کنی و تو وجود من داری شکل میگیری. خیلی حس قشنگیه که یه موجود توی وجود ادم شکل بگیره و رشد کنه. هر حرکت تو هزار تا معنی می تونه داشته باشه. می تونه به معنی اعتراض باشه,به معنی ابراز وجود باشه,معنای خوشحالی داشته باشه و...........  . اما هر معنایی که داره برای من شیرینه,چون از سلامت تو مطمئن میشم و امیدوار تر. هنوز نمی دونم دختری یا پسر.اما هر چی که هستی دوست دارم سالم باشی و همدم و دوست و یاور رهایی مامان باشی. هر دو تاتون رو خیلی دوست دارم.  

تاریخ ٢/٣/٩١ امروز ازمایش چهار نوبته برای دیابتم داشتم .از ساعت ٦ صبح تا ١٠ هر یک ساعت یک بار با بابایی رفتیم و ازمایش خون دادم. خیلی سخت بود ,هنوز نیومده باید بر می گشتیم و می رفتیم. ولی همه این سختی ها رو به جون می خرم که تو سالم باشی. کی بشه این روزها بگذره و تو به دنیا بیایی و نتیجه همه این سختی ها رو به اغوش بکشم.اینکه توی بغلم لمست کنم و تو را ببویم. در ارزوی این چنین لحظه ای, لحظه شماری میکنم.

در تاریخ ٢٣/٢/٩١ با بابایی رفتیم و سونوی ان تی رو انجام دادم. دکتر گفت که همه چیز خوبه و همه اندامهای حیاتیت تشکیل شده. خدا رو شکر .نمی دونی چقدر خوشحال شدیم. بابایی برای اولین بار صدای قلبت رو شنید.وای که چقدر کیف کرده بود.میگفت برای اولین بار تازه حست کردم وفهمیدم که هستی. اینکه چقدر دوستت داره و چه حسی نسبت بهت داره. الهی که سالم به دنیا بیایی و ما رو بیشتر از اینها خو شحال کنی. منتظرت هستیم .

بعد از اینکه یک کم از بابت اینکه تو سالمی خیالم راحت شد ,وفهمیدم که قلبت تشکیل شده و هزاران هزار بار خدا رو شکر کردم بعد از انجام یک سری ازمایشات در تاریخ ١١/٢/٩١ فهمیدم که دیابت بارداری دارم. دوباره نگرانی های مامان شروع شد.فکر اینکه برای تو مشکلی پیش نیاد داره دیوونه ام می کنه. نگرانم از اینکه این دیابت روی تو اثر بذاره و خدای نکرده مشکلی برات پیش بیاد. وای خدایا نی نی مو به خودت می سپارم.مراقبش باش  

دیروز شنبه بود . بالاخره رفتم و سونو رو انجام دادم. بابایی و رهایی هم اومده بودن.من با نگرانی تمام رفتم داخل اتاق سونو و با خوشحالی اومدم بیرون. وای نمی دونی چقدر خوشحال بودم.دکتر گفت که تو وضعیتت خوبه و اندازه ات هم خوبه و حتی قلبت هم تشکیل شده. وقتی که صدای قلبت رو شنیدم یه حس تازه بهم دست داد .اینکه چقدر دوستت دارم و مادر شدن چقدر شیرینه. فکر نمیکنم چیزی شیرین تر از صدای قلب یه نی نی کوچولو واسه مامانش باشه.صدای ناز نازی قلبت خیلی ارامش بهم داد. این اطمینان رو بهم داد که تو هستی و داری تو وجود من رشد می کنی و بزرگ می شی. قول بده سالم باشی و زود زود به دنیا بیایی.مشتاقانه منتظر اون روزم. عاشقتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتم. ...